Mijn naam is Madeleen Bloemendaal, ik ben Nederlands, herborist, systemisch (familie) opsteller en natuurcoach. Mijn wortels liggen in theater. Als theaterregisseur en docent en werkte in jaren met groepen vanuit improvisatie aan het creëren van verhalen via het lichaam. Nu werk ik in co-creatie met mensen en de natuurrijken aan het creëren van een nieuwe belichaamde realiteit.
Hoe de Levensboom me wakker maakte
Ik woonde een levenscyclus geleden langs een rotonde en vanuit het appartement keek ik uit op een groenblijvende Magnoliaboom.Ik zag de boom in het midden van de rotonde staan vanachter mijn bureau terwijl ik aan het werk was. Hij werd continu omcirkeld door verkeer dat de hele dag en de hele nacht uit vier richtingen kwam. Terwijl ik mijn lichten uitdeed, zag ik hoe hij volledig verlicht bleef door omliggende straatlantaarns. Iets of alles aan dit beeld sloeg bij mij in als de bliksem en ik begon tegen de boom te praten.
Het ging niet goed met hem. De stad had hem uit een ander land geïmporteerd om onze drukke kale rotonde op te vrolijken, maar de grond waarin hij was geplant was puin, niet voedzaam en snel te droog in de zomer, alleen omringd door een kaal stuk gras waar mensen hun honden op uitlieten. Hoe kon het leven onder deze omstandigheden gedijen?
Ik maakte me zorgen om deze boom. Hij leek niet te groeien, maar ook niet dood te gaan. Hij leek een vacuüm te hebben gevonden tussen de twee. Terwijl ik de situatie onderzocht en me voorstelde hoe het leven voor dit wezen was, begon ik me bewust te worden van zijn aanwezigheid, z'n geest of spirit.
Vanuit deze boom voelde ik iemand terug kijken door het raam waar ik achter zat. Hij zwaaide en glimlachtte met liefde en waardering omdat iemand hem opmerkte en z’n bestaan erkende. Toen keek hij me recht in de ogen en zei: Dus wat zegt dit jóu? De bliksem sloeg opnieuw in toen het hele verhaal zich omdraaide. En ik mijn vacuüm voelde. In mijn mooie leven, merkte ik dat ik op de een of andere manier niet doodging, maar ook niet echt leefde. Ik voel dat de Levensboom zelf me op dat moment wakker schudde en er ontstak een vastberadenheid in mij om al mijn relaties met het leven te onderzoeken. En deze op een manier te vernieuwen die het leven zou ondersteunen om te gedijen, in mij en om mij heen.
Dat was het begin van een lange, zeer interessante (en doorlopende!) reis die me terugleidt naar het ware verhaal van het leven. De intelligente, verbonden, collaboratieve, inclusieve en overvloedige aard van het Levensweb. Ik bestudeerde principes van genezing, de anatomie van (persoonlijk, intergenerationele en collectief) trauma. De wetenschap van onze multidimensionaliteit, het verbinden van macro met het micro in het lichaam; mijn cellen, het bloed dat door mijn aderen stroomt, mijn hart. Toen voelde ik hoe de wijsheid van mijn plantenvrienden zich verbond met het leven in mijn lijf. Allerlei verhalen rezen op vanuit hun bewustzijn in het mijne en deze spraken over ons potentieel om alle kwaliteiten van het leven te belichamen.
Nu houd ik opstellingenceremonies om onverteerd verleden te transformeren en voor het opnieuw afstemmen op de stroom van het leven. Ook begeleid ik mensen weer terug in verbinding met het energiemedicijn van de natuur. Planten en bomen spiegelen lichaamswijsheid aan ons, capaciteiten die we in onszelf kunnen activeren om vitaliteit te bevorderen. Dit is waar ik van opleef, want als we gedijen, delen we ons beste leven met onze omgeving, onze gaven komen tot bloei en resoneren uit. Klinkt dat niet als het soort intelligent ontwerp waar het Leven op zou komen?
Nu houd ik opstellingenceremonies om onverteerd verleden te transformeren en voor het opnieuw afstemmen op de stroom van het leven. Ook begeleid ik mensen weer terug in verbinding met het energiemedicijn van de natuur. Planten en bomen spiegelen lichaamswijsheid aan ons, capaciteiten die we in onszelf kunnen activeren om vitaliteit te bevorderen. Dit is waar ik van opleef, want als we gedijen, delen we ons beste leven met onze omgeving, onze gaven komen tot bloei en resoneren uit. Klinkt dat niet als het soort intelligent ontwerp waar het Leven op zou komen?
